Astrorady dla mam cz. 3 - macierzyństwo a Księżyc w znakach powietrznych

Matki z Księżycem w znaku powietrznym - to jest z Księżycem w Bliźniętach, Wadze i Wodniku  - będą oczywiście podchodzić do macierzyństwa w sposób typowy dla tego żywiołu, o czym szczegółowo za chwilę. W jakimś stopniu odnosi się to również odpowiednio do aspektów Księżyca z Merkurym, Wenus i Uranem, a więc władców znaków powietrznych.  Jednak to, na ile taka właśnie strategia sprawdzi się i będzie skuteczna ( lub w ogóle możliwa), a na ile będzie musiała być świadomie zmodyfikowana,  decyduje już horoskop samego dziecka, który jest lub też nie jest kompatybilny z kosmogramem matki. Reguła ta dotyczy to oczywiście położenia Księżyca w każdym żywiole.  

A jak w rolę mamy wchodzą kobiety z Księżycem w tym konkretnym żywiole?

Księżyc w żywiole powietrznym (w Bliźniętach, Wadze i Wodniku) charakterystyka ogólna 

Zalety: Matki z Księżycem w znaku powietrznym - jako że bardziej niż odczuciom i instynktowi ufają rozumowi - są chyba najlepiej ze wszystkich Księżyców przygotowane do macierzyństwa od strony   teoretycznej. Przed narodzinami potomstwa z reguły sporo na ten temat czytają i chętnie zasięgają języka u bardziej doświadczonych kobiet. 

 Jako że same z natury są towarzyskie i otwarte na kontakty z ludźmi, szczególną wagę przywiązują do socjalizacji dziecka. Łatwo przychodzi im wyrabianie w nim umiejętności właściwego zachowania się w różnych sytuacjach społecznych. Od najmłodszych lat pomagają przyswoić synowi lub córce normy w tym zakresie i za bardzo ważne uważają przygotowanie pociechy do bezkolizyjnego życia wśród ludzi. Ponieważ w ich domach z reguły nie brakuje gości, nie zabraknie również okazji do treningu różnego rodzaju umiejętności interpersonalnych. Nie zatrzymują też dzieci w domu, bo czują, że wychowują je nie dla siebie, ale przede wszystkim dla świata. 

 

Kobiety te instynktownie starają się również stymulować rozwój intelektualny dziecka, by wykształcić w nim różnego rodzaju umiejętności komunikacyjne, bo w ich odczuciu są one podstawą przetrwania.  Z reguły dużo rozmawiają z dziećmi i chętnie tłumaczą im świat. Starają się nauczyć je tego, co im samym przychodzi bardzo łatwo - tj. szerokiego spojrzenia na zagadnienia oraz dostrzegania różnych punktów widzenia. Emanując swą księżycową energią, wpajają dzieciom rzeczowe nastawienie do życia oraz umiejętność sprawnego radzenie sobie z emocjami - czyli bez niepotrzebnego mazgajstwa i bezsensownego ich zdaniem „rozklejania się”.

Do bycia mamą podchodzą z właściwym im spokojem i dystansem, co ułatwia zachowanie zimnej krwi i zdrowego rozsądku - także w sytuacjach kryzysowych, których nie brakuje podczas sprawowania opieki nad pociechą. Stosunkowo rzadko ulegają emocjom czy doprowadzają do nerwowej szarpaniny -  wolą dyskusję, perswazję i przedstawienie dziecku racjonalnych argumentów odwołujących się do zaistniałej sytuacji.

Typ więzi, które tworzą one z synem bądź córką, określić można bardziej mianem partnerstwa bądź przyjaźni niż nazwać ją typową relacją rodzic -  dziecko, co niewątpliwie sprzyja budowaniu zaufania i tym samym byciu poinformowanym o jego bieżących potrzebach i problemach.    

Wady: Kobiety z Księżycem w znaku powietrznym  (o ile w horoskopie nie jest zaznaczony np. znak Raka) na ogół świadomie decydują się na macierzyństwo później niż wcześniej - chyba że podchodząc do tej kwestii w typowy dla nich sposób (czyli intelektualnie), dojdą do wniosku, że racjonalne argumenty przeważają za zostaniem mamą właśnie teraz. Rozumieją bowiem, że opieka nad dzieckiem będzie dla nich dużym poświęceniem, gdyż wiązać się będzie z ograniczeniem swobody (m.in. kontaktów towarzyskich), co powinny świadomie zaakceptować. 

Wypełniając obowiązki rodzicielskie, na ogół bardziej niż wyczuciem czy matczyną intuicją, która w znakach powietrznych (zwłaszcza w przypadku Księżyca w Bliźniętach i w Wadze) bywa słabiej rozwinięta, kierują się powszechnie obowiązującymi zasadami i wyczytanymi regułami, gdyż instynktownie ufają raczej teorii  i wiedzy - nawet jeśli potem niekoniecznie sprawdza się ona w praktyce. 

Jako że z natury zasadniczo obce jest im przeżywanie afektów czy odczuwanie zbyt dużej bliskości uczuciowej z kimkolwiek, w momencie pojawienia się dziecka mogą ze zdziwieniem odkryć, że miłości do niego doświadczają inaczej niż napisano w podręcznikach. Ponieważ kobiety z Księżycem w znaku powietrznym do sfery emocjonalno - uczuciowej podchodzą dość chłodno i racjonalnie oraz bardziej „rozumieją” niż czują emocje - zarówno swoje własne, jak i otoczenia - miewają kłopoty z okazywaniem uczuć i serdeczności potomstwu w inny sposób jak tylko werbalnie - a więc robią to, rozmawiając, tłumacząc i po prostu ciekawie spędzając czas z dzieckiem zamiast na przykład przytulać je czy pocałować. Pewnego rodzaju chłód uczuciowy Księżyca w znaku powietrznym może być problematyczny zwłaszcza w przypadku, gdy syn lub córka są dziećmi wrażliwymi i uczuciowymi, domagającymi się autentycznego, empatycznego zrozumienia dla ich przeżyć oraz okazywania emocji z głębi, a nie kolejnej zdawkowej propozycji, aby jednak „przemyśleć sytuację” czy też suchej instrukcji, by „wziąć w garść”.  

Jako że energia opiekuńczo - macierzyńska tych kobiet unika systematyczności, rutyny, przyziemności i wszystkiego, co kojarzy się im z uporządkowanym, „nudnym” życiem codziennym, powinny one świadomie dołożyć wszelkich starań, aby nauczyć swe dzieci funkcjonować na planie materialnym. Porządek i zorganizowany, powtarzalny rytm dnia, tak potrzebny zwłaszcza małym dzieciom,  nie jest bowiem ich domeną, a jak wiadomo „czym skorupka za młodu nasiąknie …”.   

Księżyc w znaku powietrznym nie daje inklinacji do „wicia gniazdka” i życia sprawami dzieci oraz rodziny, toteż dom, jaki stwarzają swemu potomstwu  te matki, z reguły funkcjonuje poprawnie  i tak jak mówią reguły społeczne, lecz może brakować w nich tzw. ciepła rodzinnego rozumianego jako coś nieuchwytnego, magicznego;  coś, czego nie da się zbudować, kierując się teorią i logiką, gdyż trzeba w to włożyć serce i duszę.  

Ponieważ osoby z Księżycem w znakach powietrznych generalnie nie przepadają za pobytem w domu i tzw. „rodzinnym kieratem”, może okazać się, że matek tych częściej w domu nie ma niż są (a nawet jeśli już są, to nieobecne myślami). Z jednej strony mama przebywająca poza domem zmusza do samodzielności, a także daje dziecku dobry przykład, jak cały czas rozwijać się intelektualnie, prowadzić udane życie towarzyskie i ogólnie żyć dla innych ludzi, na przykład angażując się społecznie. Jest jednak także druga strona medalu: nieobecna matka – czy to fizycznie, czy tylko  duchowo - nie daje wystarczającego wsparcia oraz nie spowoduje, że jej niezaopiekowane dziecko stworzy silne więzi z bliskimi i przywiąże się do swych krewnych oraz domu rodzinnego.

Księżyc w Bliźniętach (a także Księżyc w aspekcie z Merkurym) 

Mocne strony, które można wykorzystać:

Matka z Księżycem w tym znaku,  emanując na dziecko swą rozmowną, ciekawą świata i spragnioną kontaktów energią, od maleńkości instynktownie zapewnia mu silną stymulację ruchowo - intelektualną,  dzięki której dziecko ma duże szanse m.in. na szybki rozwój mowy czy nabycie umiejętności chodzenia. Nie szczędzi środków na edukację dziecka oraz na rozwijanie jego zdolności i zainteresowań – te zaś błyskawicznie zauważa i stara się podtrzymać na zasadzie „im więcej tym lepiej”.  Można przypuszczać, że jej potomstwo prawdopodobnie szybciej osiągnie gotowość szkolną  - przynajmniej jeśli chodzi o rozwój umysłowy i społeczny.  Oprócz wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, uczy również dziecko umiejętności adaptacji, praktycznego podejścia i sprytu, gdyż w jej odczuciu  cechy te są  niezwykle pomocne w życiu.  

Kobieta ta łatwiej niż inne znosi chaos, który wkrada się w jej życie po narodzeniu dziecka, gdyż jest z natury elastyczna, lubi różnorodność i służą jej zmiany. Ponieważ sama zwykle nie jest pedantką i nie potrafi siedzieć bezczynnie, akceptuje ruchliwość dziecka, to że maluch musi zajrzeć w każdy kąt oraz związany z tym bałagan w domu. Cierpliwie znosi jego „sto pytań do” oraz wrodzoną ciekawość i wszędobylstwo, które jej samej towarzyszy przecież przez całe życie. Z łatwością przychodzi jej wymyślanie kreatywnych zabaw dla potomka i nie nudzi się, bawiąc się wraz z nim. Instynktownie bacznie obserwuje i uważnie słucha swego dziecka, dlatego jest w stanie szybko zareagować na ewentualne problemy. 

Natomiast gdy latorośl nieco dorośnie, z reguły nawiązuje z nią więzi na zasadach partnersko – przyjacielskich, dzięki czemu ma z synem bądź córką dobry kontakt na co dzień i wie, „co w trawie piszczy”, co bardzo ją uspokaja. Nie zmienia to jednak faktu, że - przynajmniej podświadomie - zachęca ona dziecko do szybkiej samodzielności i odejścia „na swoje”. 

Dzieci właścicielek Księżyca w Bliźniętach na ogół od początku wychowują się wśród ludzi, gdyż   natura ich matek każe im nie rezygnować z aktywności towarzyskiej nawet po narodzeniu dziecka. W rezultacie rzadko wyrastają na tzw. „dzikusów” czy jednostki aspołeczne. Skoro w ich domu „zawsze ktoś jest”, potomstwo już we wczesnym dzieciństwie uczy się  funkcjonować nie tylko w otoczeniu  rodziny, ale i znajomych, sąsiadów i przyjaciół domu. 

Słabe strony, nad którymi trzeba pracować:

Ponieważ matki z Księżycem w Bliźniętach tworzą więź głównie na poziomie słów i mają zwyczaj „przegadywać” uczucia zamiast je przeżywać, okazując miłość i przywiązanie, mogą one „zamęczać dziecko”, wciągając je w niekończące się rozmowy. Skutkiem ubocznym gadatliwości i ruchliwości Księżyca w Bliźniętach bywa więc brak możliwości wyciszenia się potomka. Dostarczanie mu zbyt wielu bodźców czy stwarzanie nadmiaru okazji do rozmaitych aktywności - co jest typowe dla matek z tą konfiguracją - czasami powoduje wręcz jego przemęczenie. Wrodzona ciekawość świata i ludzi tych kobiet skutkuje również tym, że mogą być one odbierane jako matki inwazyjne - tj. wścibskie, wypytujące się, niepozwalające dziecku na prywatność i odosobnienie.   

Mimo stałego kontaktu z synem lub córką, może on jednak okazać dość powierzchowny, szczególnie pod względem emocjonalnym. Bywa to problematyczne, zwłaszcza gdy dziecko potrzebuje większej głębi uczuciowej i nieco bardziej wyciszonej, intymnej relacji. Mamy te miewają także pewne trudności z nauczeniem dziecka radzenia sobie z silnymi emocjami i uczuciami, gdyż stany takie właściwe są im obce. 

Ze względu na to, że Księżyc w Bliźniętach daje zamiłowanie do zmian, nowości i ciągłego poszukiwania ekscytujących przeżyć, w domu stwarzanym przez kobiety dość często brakuje porządku, struktury i stabilności, co może zaburzać zaspokojenie dziecięcej potrzeby bezpieczeństwa. Nie ma w nim też tak potrzebnej - zwłaszcza małym dzieciom - rutyny i stałego schematu dnia. Tak zmienny Księżyc każe jej również próbować różnych koncepcji wychowawczych, a to powoduje pewnego rodzaju niekonsekwencję, niespójność strategii oraz niepewność dziecka co do tego, czego za chwilę  będzie od niego oczekiwać jego matka. 

Problematyczne może być także skłonność tych kobiet do pewnego rodzaju „włóczęgostwa” oraz do „cygańskiego trybu życia”.  Niespędzanie czasu w domu lub prowadzenie tzw. „domu otwartego” nie sprzyja spokojowi i stabilizacji życiowej dzieci, tworzeniu głębszych więzi oraz zapuszczaniu korzeni w życiu rodzinnym.   

Matka ta podświadomie wybiera bardziej partnerskie kontakty z dziećmi, co skutkuje tym, że w razie konieczności trudno jest jej przyjąć pozycję autorytetu i narzucić cokolwiek swemu potomstwu, które przyzwyczaiło się do dość swobodnej relacji z własną mamą.

Kobiety z tą konfiguracją powinny znać miarę w rozwijaniu zdolności i zainteresowań dzieci, gdyż mogą mieć skłonność do łapania kilku srok za ogon, nie doprowadzając niczego do końca. Mogą także mieć zbyt wielkie oczekiwania co do tempa rozwoju  intelektualnego latorośli, jej postępów w nauce i osiągnięć szkolnych. 

Księżyc w Wadze (a także Księżyc w aspekcie do Wenus) 

Mocne strony, które można wykorzystać:

Matki z Księżycem w Wadze podświadomie kreują atmosferę pełną spokoju, równowagi i harmonii. Nie lubią jej burzyć, toteż rzadko krzyczą czy denerwują się na swe potomstwo, jak ognia unikają awantur czy nie daj boże agresji, gwarantując mu tym samym poczucie bezpieczeństwa. Emanują optymizmem, pogodą ducha i takie też nastawienie do świata usiłują wyrobić w swym dziecku. 

Zostając matkami,  rzadziej opierają się na odczuciach czy instynkcie  - postanawiają raczej świadomie obrać jakąś taktykę wychowawczą. Na ogół traktują swoje dzieci po partnersku, dając im tym samym zarówno dobry przykład dużej elastyczności życiowej i ugodowości, jak i duży margines swobody i samodzielności.  

Z drugiej strony w tej relacji instynktownie starają się wejść w rolę nie tyle czułej piastunki co doradcy życiowego i mentora. Czują, że dobre efekty przyniosą tłumaczenia i rozmowy z własnym dzieckiem, toteż chętnie przedstawiają mu różne punkty widzenia każdej sytuacji. W procesie wychowawczym ustalają reguły - często wypracowane podczas dyskusji z potomkiem, najchętniej na drodze kompromisu. Uczy to dziecko przestrzegania wspólnie uzgodnionych zasad. Szczególną wagę mamy te przywiązują do rozwoju moralnego i ukształtowania w dzieciach takich bliskich im cech jak uczciwość i sprawiedliwość.  

Od najmłodszych lat uspołeczniają syna bądź córkę oraz uczą żyć z innymi, swą wrodzoną postawą  budując takie przydatne w ich odczuciu umiejętności jak: grzeczność, wysoka kultura osobista, dobre maniery wyrobienie towarzyskie, takt i dyplomacja. Przyglądając się naturalnym reakcjom swej matki, dziecko nabywa także pożytecznej umiejętności zdystansowania się od swych uczuć i emocji i strategicznego, zdroworozsądkowego pochodzenia do rozwiązywania problemów. Swym wewnętrznym nastawieniem - także wobec swej latorośli -  uczą ją zatem panowania nad swymi emocjami, obiektywizmu, bezstronności spojrzenia na sprawę, a także uwzględniania potrzeb innych ludzi, wyrozumiałości i otwartości wobec nich, co w przyszłości ułatwia tak wychowywanemu potomstwu tworzenie związków. 

Słabe strony, nad którymi należy pracować:

Typowa dla Księżyca w znaku Wagi potrzeba zachowania wewnętrznego spokoju i instynktowne unikanie problemów może skutkować dwojako: po pierwsze matce tej trudniej znieść zaburzenia rytmu i równowagi życiowej, które zawsze wiążą się z narodzinami i posiadaniem dziecka; po drugie zaś może przyjmować postawę unikania w sytuacjach trudnych emocjonalnie, wymagających podjęcia stanowczego działania, które siłą rzeczy pojawiają się podczas procesu wychowywania. 

W jeszcze innej wersji dążenie do zachowania wewnętrznej harmonii i równowagi  przejawia się w taki oto sposób, że dziecko dość szybko orientuje się, że nie można matce powiedzieć niczego trudnego, nawet jeśli to ważne, gdyż ona nie lubi być niepokojona i wysyła sygnały mówiące, że wyraźnie preferuje, by było przede wszystkim  „miło i ładnie” oraz że nie lubi kłopotów.  Postawa taka  - dość charakterystyczna dla właścicielki Księżyca w Wadze - może spowodować, że straci ona dobry kontakt z dzieckiem, gdyż stanie się on po prostu nieautentyczny.  

Ponieważ sama, by osiągać swe cele, świetnie adaptuje się do rzeczywistości, a gdy trzeba jest ustępliwa, potrafi grać, a nawet manipulować otoczeniem, nieświadomie uczy swe potomstwo lawirowania i prowadzenia gierek, podobnie jak i swoistej „nieszczerości”, która wynika nie tyle  z nieuczciwości, lecz z chęci zachowania pozorów lub potrzymania miłej atmosfery. Zresztą od swego potomstwa także oczekuje bycia dzieckiem grzecznym, uśmiechniętym, sympatycznym, ułożonym i niesprawiającym kłopotów wychowawczych, a niekoniecznie już otwarcie wyrażającym silne emocje, konkretne oczekiwania czy kontrowersyjne poglądy, na które musiałaby stanowczo zareagować, a nawet podjąć jakieś zdecydowane działania. Podświadomym pragnieniem Księżyca w znaku Wagi jest przecież idylla, błogostan, unikanie wyzwań i trudnych zadań – i dotyczy to również jej życia rodzinnego. 

Owo nieprzeforsowywanie się, a wręcz wygodnictwo matek z Księżycem w Wadze powoduje, że trudność sprawia im wymaganie czegokolwiek od potomstwa czy też dyscyplinowanie go, nawet jeśli jest to konieczne i miałoby być wręcz formą wsparcia dla dziecka, którego od czasu do czasu potrzebuje każdy dorastający człowiek. Za dużo luzu, odpuszczanie, przyzwolenie na lenistwo czy wybór najmniejszej linii oporu zamiast pracy i dyscypliny może skutkować pójściem przez syna lub córkę na łatwiznę, niewykorzystaniem w pełni możliwości i zdolności, którymi są obdarzeni  i nierozwinięciem się w ambicji życiowych.        

Niestety kobiecie tej dość często brakuje siły wewnętrznej i konsekwencji, by przeforsować swoją wolę, co jest bardzo szybko dostrzegane, a następnie wykorzystywane przez pociechę. Zbyt często także unika ona konfrontacji, a w skrajnej postaci daje sobie wejść na głowę, byle tylko mieć „święty spokój”.  Jej wewnętrzne niezdecydowanie i nadmierna ugodowość  bywa problematyczna, zwłaszcza jeśli trafi jej się dziecko z tzw. silną osobowością. Może też udzielić się jej potomstwu, gdy wychowywanym przez nią dzieciom wejdzie w krew pewnego rodzaju chwiejność i labilność. 

Mama z Księżycem w Wadze mimo prób zachowywania pozorów, by wszystko było „jak trzeba”, jest raczej  dość chłodna w wyrażaniu uczuć. Czasem robi to w sposób tak wymuszony, cukierkowaty, infantylny lub egzaltowany, że wydaje się, że to pewnego rodzaju poza lub forma, która po prostu przystoi matce, a nie macierzyńskość płynąca naturalnie z  głębi  jej serca. Chętniej niż w rolę wylewnej pod względem emocjonalnym matki - kwoki wchodzi w rolę  przyjaciela i partnera dziecka, do którego może się ono zawsze wrócić, by przedyskutować problem i poszukać rozwiązania.  Trudności  może  zatem sprawić  rozwój emocjonalny dziecka i tworzenie przez nie prawdziwie intymnych, autentycznych i głębokich pod względem uczuciowym więzi, gdyż takiego wzorca nie otrzymuje ono od osoby najbliższej. 

Posiadaczkom tej konfiguracji bardzo trudno jest funkcjonować bez partnera, dlatego wyjątkowo trudnym doświadczeniem może być dla nich samotne macierzyństwo. W skrajnych przypadkach bliski jej mężczyzna może nawet stać się ważniejszy od dziecka.   

Księżyc w Wodniku  (a także Księżyc w aspekcie do Urana) 

Mocne strony, które warto rozwijać:

Kobieta z Księżycem w znaku Wodnika, zostając matką, instynktownie bardziej niż w rolę opiekunki czy przywódczyni wchodzi w rolę przyjaciółki swego dziecka. Ma to tę dobrą stronę, że może być podstawą stworzenia naprawdę bliskiej więzi z synem czy córką, lecz bardziej na płaszczyźnie intelektualno - duchowej niż uczuciowej. Rola przystępnej mamy - kumpla sprzyja byciu na bieżąco z radościami i smutkami pociechy, a w konsekwencji pomaga „trzymać rękę na pulsie”. 

Matki obdarzone tą konfiguracją bardzo cenią sobie wolność i dlatego na ogół obdarzają nią również swą latorośl. Ustalają ramy, granice i zasady, lecz jednocześnie dają dziecku tak potrzebną mu niezależność. Szanują prawo do swobody i do uczenia się na błędach. Nie są więc inwazyjne czy kontrolujące, co stwarza warunki do szybkiego rozwoju samodzielności i odpowiedzialności pociechy. W kształtowaniu tych ważnych cech od najmłodszych lat pomaga także nierozczulanie się nad dzieckiem i zamiast wyręczania go bycie po prostu „dyskretnie obecną”  w jego życiu.  

Ponieważ kobiety te charakteryzuje wewnętrzna potrzeba eksperymentowania i otwarcie na nowe, nie pozostaje to bez wpływu na wypełnianie przez nie macierzyńskich zadań. Może się to przełożyć na autentyczną otwartość na potrzeby dziecka oraz różne, alternatywne możliwości ich zaspokojenia - niekoniecznie w taki sposób, jak napisano w podręcznikach albo jak podpowiada teściowa, lecz tak, jak mówi jej niezawodna intuicja czy uraniczny „przebłysk geniuszu”, któremu powinny zaufać. 

Matka z Księżycem w Wodniku zarówno w sobie, jak i w swym potomku widzi unikalną jednostkę i tak też podświadomie go traktuje. Dzięki temu łatwiej  trafia w jego faktyczne oczekiwania oraz nie porównuje go z innymi dziećmi, nie krytykuje i nie wymaga od niego np. zbyt dużo lub zbyt mało. Wychowując się w takiej atmosferze, dziecko ma szansę wyrosnąć na osobę mającą silne rozwinięte poczucie indywidualności i wyjątkowości.

Właścicielki tej konfiguracji z reguły mają jakąś osobliwą, „unikalnie własną” koncepcję wychowawczą, której się trzymają - na ogół bardziej liberalną niż restrykcyjną. Ponieważ ich wewnętrzna postawa, którą emanują, nie potrafi przyjąć roli osoby dominującej i narzucającej cokolwiek, wychowują, dając raczej do myślenia niż używając pasa. Przy okazji jest spora szansa, że dziecko przyjmie takie wzorce postępowania jako własne. 

Mamy te rzadko rozpieszczają swe dzieci, gdyż do procesu wychowawczego podchodzą bardzo rozsądnie. Nawet w sytuacjach trudnych nie wpadają w panikę, nie tracą zimnej krwi, nie urządzają karczemnych awantur. Zamiast tego emanują spokojem, opanowaniem i będą zawsze gotowe na rozmowę, wyjaśnianie i rzeczowe tłumaczenie.  W tym sensie są więc dla dziecka ostoją zapewniającą mu poczucie stabilizacji. Rzadziej też wychowują syna lub córkę na mazgaja czy marudę, gdyż dziecko szybko orientuje się, że jego mama jest odporna na manipulację i wymuszanie emocjami pożądanych przez pociechę reakcji na swoje zachcianki.

  

Naturalny dla tych matek tryb życia powoduje, że od najmłodszych lat dzieci podlegają silnemu procesowi uspołeczniania. Jako że osoby z Księżycem w Wodniku na ogół utrzymują intensywne kontakty towarzyskie i prowadzą  tzw. „dom otwarty”, pierwszymi poznanymi ludźmi są  „przyjaciele domu”. W efekcie pociecha szybko uczy się właściwych relacji i zachowań międzyludzkich. Mama - często prowadząca aktywne życie prywatne i zawodowe także z małym dzieckiem - otoczona wieloma ludźmi i działająca na ich rzecz, chcąc nie chcąc  pokazuje swemu potomstwu postawę pełną otwartości, tolerancji, humanitaryzmu  i zainteresowania drugim człowiekiem.  Bo nawet jeśli kobieta z Księżycem w Wodniku  jest samotniczką (o skrajnościach często występujących w znaku Wodnika pisałam TUTAJ) - rozmawia z dzieckiem o tym, jak ważni są inni ludzie i właściwy stosunek do nich. 

Słabe strony, nad którymi należy pracować:

Dla niektórych kobiet z tą konfiguracją wizja wejścia w rolę matki jest na tyle przerażająca, że świadomie nie decydują się na macierzyństwo.  Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy nie potrafią wyrzec się instynktownego pragnienia wolności i niezależności, siłą rzeczy odbieranej im przez dziecko. Wówczas bycie matką traktują jako życie w więzieniu, z którego próbują uciec lub przynajmniej  od czasu do czasu wymknąć się na przepustkę - nierzadko kosztem dziecka i jego wychowania. Księżyc w Wodniku wyjątkowo źle znosi przecież przyziemne życie, brak nowości, ekscytacji i intelektualno - towarzyskich rozrywek. Jest więc rzeczą pożądaną - także dla prawidłowego rozwoju syna bądź córki - by nauczyć się godzić obowiązki rodzicielskie z tymi wewnętrznymi potrzebami, a nie popadać w typowe dla Wodnika skrajności. W przeciwnym wypadku dzieciom tych matek, którym szybko nudzi się bycie pełnoetatowa mamą, grozi bycie tzw. „cygańskimi dziećmi”, którymi zajmuje się „cały świat”, a  tylko czasem one same. 

Nawet gdy kobiety te zostaną już matkami, oczywiście nie porzucają typowego dla Księżyca w znaku Wodnika wewnętrznego indywidualizmu i potrzeby odmienności - choćby wobec innych mam - czego przejawem jest próba robienia wszystkiego „po swojemu” i w rezultacie wspomniane już wcześniej  „unikalnie własne” koncepcje wychowawcze.  Choć ich zaletą bywa to, że są intuicyjnie dostosowane do rzeczywistych potrzeb dziecka, mogą niestety stać się na przykład ultranowoczesne lub ultrakonserwatywne, a to zaś może skutkować na przykład byciem „matką odjechaną” lub dla odmiany  „matką - konserwą”. Podczas gdy ta pierwsza tak daleko zapędza się w dawaniu swobody i niezależności swej latorośli oraz w różnego rodzaju eksperymentach pedagogicznych, że nieświadomie staje się siewczynią chaosu oraz braku reguł i dyscypliny, ta druga zafiksowała na jakieś dziwacznej, staromodnej koncepcji, która wywołuje bunt latorośli. Jeśli dodać do tego tendencję do wewnętrznego uporu i trwania przy swoich „słusznych” matczynych odczuciach i przekonaniach na przekór całemu światu, może to skutkować oddaleniem się dziecka, które szybko ucieka z domu i żyje na własną rękę. Ponadto jeśli charakter i poglądy tej matki i jej dziecka będą różne, z powodu tej właśnie wewnętrznej sztywność i niechęci do ustępstw typowej dla Księżyca w Wodniku niezwykle trudno będzie im się dogadać.  

O emocjonalne oddalenie się dziecka zresztą tak czy inaczej nietrudno, zwłaszcza że mama ta nie należy do osób szczególnie wylewnych, źle czuje się z nadmiarem uczuć i nie potrafi ich okazywać w prosty, bezpośredni sposób. Mając tego świadomość, powinna więc popracować nad tym, by naturalny dla niej chłód uczuciowy i dystans do świata i ludzi nie był przez dziecko odbierany jako brak zainteresowania czy miłości.  Jej typ emocjonalności może także powodować trudności w nauczeniu dzieci radzenia sobie z ich własnymi emocjami inaczej jak tylko poprzez ich kontrolowanie, co bywa niekorzystne w przypadku dziecka wrażliwego i uczuciowego.  Znów wiele zależy tu od charakteru pociechy, gdyż matka - przyjaciółka zapewniająca przestrzeń, lecz niedająca zbyt wiele bliskości i ciepła,  w różnym stopniu odpowiadać będzie różnym dziecięcym naturom.  

Ze względu na to, że matka z Księżycem w Wodniku  lepiej funkcjonuje w większej grupie bliskich sobie osób  niż w intymnej relacji  jeden na jeden, w której o wiele trudniej zachować potrzebny jej dystans emocjonalny, wskazane byłoby posiadanie przez nią co najmniej dwoje lub więcej dzieci. Wówczas możliwe jest stworzenie czegoś w rodzaju „rodzinnej wspólnoty”, w której to z jednej strony rodzeństwo cieszą się swym towarzystwem i wsparciem, czego podświadomie uczy ich matka, z drugiej jednak mamie jako ich opiekunce, przyjaciółce i mentorce pozwoli komfortowo - bo w pewnym oddaleniu - zrealizować swój unikalny wzorzec macierzyńskości. 

Słabą stroną tych matek  jest także ich nieprzewidywalność. Często nie wiadomo na przykład,  czy i kiedy będą w domu, zaś  ich plany na najbliższe godziny w każdej chwili mogą zostać zmienione. Niechęć do zachowania stałego rytmu dnia może szkodzić poczuciu bezpieczeństwa, regularności w zaspakajaniu potrzeb życiowych dziecka oraz zbudowaniu u niego wewnętrznego uporządkowania czy systematyczności.