Astrorady dla mam cz. 4 - macierzyństwo a Księżyc w znakach ziemskich

Po Księżycu w żywiole ognistym, wodnym i powietrznym nadszedł czas na Księżyc w żywiole ziemskim. Do lektury zachęcam także mamy mające aspekt Księżyca z Wenus, Merkurym i Saturnem, choć przyjęło się raczej, że Księżyc z aspekcie z Wenus przypomina bardziej Księżyc w Wadze niż  w Byku, zaś ten w aspekcie z Merkurym ma więcej wspólnego z Księżycem w Bliźniętach niż w Pannie. 

Księżyc w żywiole ziemskim (w Byku, Pannie i Koziorożcu) – charakterystyka ogólna 

Zalety: Matki z Księżycem w znakach ziemskich macierzyństwo traktują jako rzecz naturalną, na którą przyjdzie w życiu kolej. Najlepiej jednak, by stało się to  już po usamodzielnieniu się i spełnienia kilku podstawowych kryteriów, które tradycyjnie stanowią wyznacznik tzw. ustabilizowanego życia  - tj.  po znalezieniu męża, stałej pracy pozwalającej na utrzymanie się na przyzwoitym poziomie, po zakończeniu edukacji, zakupieniu mieszkania itp. Dzieje się tak dlatego, że bardzo zależy im na stworzeniu dziecku tzw. „normalnej rodziny” i godziwych warunków bytowych. Potomstwo nierzadko bywa więc częścią ich planu na życie – z założenia możliwie najbardziej zbliżonego do tego,  jaki  kobiety realizują w społeczeństwie od pokoleń. Z tego też powodu nierzadko nie wyobrażają sobie one nieposiadania dzieci, zwłaszcza jeśli sytuacja taka miałaby je narazić na przypięcie łatki „bycia inną” niż reszta jej otoczenia. 

Jeśli decydują się na potomstwo, instynktownie chcą wieść tradycyjne życie rodzinne, w którym panuje spokój, ład i porządek. Osiągnięcie tego celu ułatwia im ich wewnętrzna postawa, którą emanują - tj. równowaga emocjonalna, zorganizowanie i -  zwłaszcza w przypadku Księżyca w znaku Panny i Koziorożca - duża doza samodyscypliny. Ponieważ wewnętrznie są dość konserwatywne, dokładają wszelkich starań, by wychowywanie nie odbiegało od powszechnie uznawanych norm i schematów.

Do roli matki podchodzą przede wszystkim odpowiedzialnie i taką też postawę wobec życia podświadomie zaszczepiają swym dzieciom. Strategia radzenia sobie z potomstwem jest przemyślana, zaś sprawując nad nim opiekę, bardziej niż odczuciami i intuicją kierują się zdrowym rozsądkiem. Nie rozczulają się też przesadnie nad swymi dziećmi, a uczucia macierzyńskie trzymają pod kontrolą, okazując je głównie przez wspieranie dziecka, regularną opiekę i dbanie o nie na co dzień. Ponieważ Księżyc w znaku ziemskim jest nierzadko źródłem zmysłowości, mamy te instynktownie stawiają także na bliskość fizyczną – tak więc dziecięce pieszczoty, czuły dotyk i przytulanie się są u nich na porządku dziennym, zwłaszcza jeśli jest to Księżyc w znaku Byka lub Panny. 

Kobiety te na ogół dobrze „ogarniają” przyziemne sprawy  związane z posiadaniem rodziny i prowadzeniem domu, toteż starają się tę umiejętność wpoić swoim dzieciom. Swą postawą siłą rzeczy uczą je praktycyzmu i skutecznego  rozwiązywania codziennych, prozaicznych problemów, gdyż czują, że jest to sprawa kluczowa dla przetrwania w świecie. Od najmłodszych lat wprowadzają również reguły i większą lub mniejsza dyscyplinę, zaś ich dzieci mają adekwatne do wieku obowiązki, które muszą wykonywać, dzięki czemu wyrabiają w sobie samodzielność i zaradność. 

Kobiety z Księżycem w znaku ziemskim szczególnie dbają o to, by życie pociechy było stateczne, uporządkowane i przebiegało zgodnie z tym, co mówi jego metryka i kalendarz.  Gwarantują dziecku stały schemat dnia, który ma na celu nadanie życiu syna bądź córki pożądanej regularności i struktury. Jako że same instynktownie dążą do zagwarantowania sobie maksimum pewności i bezpieczeństwa - w tym materialnego - siłą rzeczy zapewniają go również swemu potomstwu.  Zaspakajają przede wszystkim jego potrzeby fizyczne, gdyż ich macierzyńsko - opiekuńcza energia podpowiada im, że dziecko ma mieć zapewnione możliwe dobre warunki życiowe, być nakarmione i ubrane. Ich dzieci są więc „zaopiekowane”, zaś matki na ogół nie szczędzą wysiłków, by pod względem materialnym niczego im nie brakowało. 

Szczególną wagę przywiązują do osiągnięcia przez dzieci dobrej pozycja społecznej, gdyż w ich odczuciu jest to rzecz niezwykle ważna. Inwestują więc w edukację i zdobycie dobrego zawodu, rozbudzają ambicję i pracowitość syna lub córki, swą wewnętrzną postawą wobec życia nieustannie przypominając im, że „bez pracy nie ma kołaczy”.  

Wady: Matki z Księżycem w znaku ziemskim na ogół nie są wylewne i dlatego okazują swe uczucia nieco „sucho” i beznamiętnie, niekiedy wręcz bardzo formalnie i mechanicznie, w myśl zasady: „tak trzeba postąpić” lub „tak wypada zareagować” Lubią też robić to  w sposób bardzo namacalny - na przykład przez prezenty. Nie wykazują  także przesadnego zrozumienia dla uczuć, emocji czy fantazji latorośli, gdyż same są dość konkretne, rzeczowe i mocno stoją nogami na ziemi. 

Bycie matką intuicyjnie postrzegają przede wszystkim jako pewną procedurę, którą trzeba wypełnić sumiennie i  „od a do z”. W wykonywaniu roli mamy są zatem stosunkowo mało spontaniczne, elastyczne czy twórcze. Pewniej czują się, gdy mogą - nieco bezrefleksyjnie -  trzymać się określonych schematów postępowania, które wedle obiegowych poglądów lub  podręczników opisywane są jako „sprawdzone”. Chętnie też opierają się na tym, jak w danej sytuacji radziła sobie mama czy babcia. Niestety wolą to niż eksperymentowanie z byciem mamą czy intuicyjne dopasowanie swojej strategii do rzeczywistych potrzeb dziecka.  

Ponieważ kobiety te nie lubią odbiegać od norm i zasad przyjętych w środowisku, w którym żyją, na  sposób wychowywania dzieci (jak i na sam fakt ich posiadania bądź nie) duży wpływ może mieć opinia społeczna i tradycja, przeciwko której rzadko mają chęć i odwagę wystąpić.  Takiego swoistego „ułożenia” i chodzenia po sznureczku często wymagają także od swego syna bądź córki. W konsekwencji słabiej niż inne mamy rozumieją potrzebę buntu i trudno akceptują jakiekolwiek odstępstwa od zasad.  Jako że same są stosunkowo mocno odporne na rutynę i powtarzalność, ich dzieci mogą również uskarżać się na monotonię i zniewolenie przez do bólu przewidywalny tryb życia.   

Co więcej swą wewnętrzną energią, którą emanują, niekiedy wręcz uziemiają dziecko: zarówno w sensie dosłownym, nadmiernie kontrolując każdy jego ruch, jak i w sensie przenośnym, poprzez przywiązywanie zbyt dużej wagi do wyrabiania w nim rozsądku, realizmu, roztropności i tzw. „normalności”, co z kolei może podcinać mu skrzydła i hamować jego naturalną ekspresję oraz wyobraźnię. 

Księżyc z znaku Byka (a także Księżyc w aspekcie do Wenus)  

Zalety, które można wykorzystać:

Matki z Księżycem w znaku Byka instynktownie dążą do wygody, bogactwa i obfitości w każdej sferze życia - dotyczy to także kwestii posiadania i wychowywania dziecka. W związku z powyższym macierzyństwo rozumieją między innymi jako zapewnianie  dostatniego i komfortowego życia swemu potomstwu. Intuicyjnie czują, że bycie rodzicem oznacza wydatki i że do macierzyństwa trzeba być    przygotowanym również od strony finansowej. Ponieważ doskonale rozumieją również pragnienie posiadania, ich dzieci mogą liczyć na to, że o ile tylko sytuacja finansowa rodziny na to pozwoli, staną się właścicielami wymarzonych zabawek, a w starszym wieku markowych ubrań.      

Ich latorośl wiedzie dość wygodne życie,  jest zawsze dobrze „zaopiekowana” , najedzona i odziana, gdyż  miłość do syna bądź córki okazują one przede wszystkim przez karmienie i prezenty, a także przez zapewnianie bezpieczeństwa, ciepła rodzinnego oraz regularnego, ustabilizowanego i przewidywalnego trybu życia. Taki wzór zachowań dostarczany przez matkę na co dzień powoduje, że jest duża szansa na wyrobienie w dziecku tych właśnie cech. 

Cierpliwość, równowaga emocjonalna i  opanowanie, którym emanują, pozwalają im spokojnie i  w dobrej kondycji psychicznej znosić płacze i wybryki swych dzieci. Dzięki temu są dla nich również oparciem w trudnych chwilach, czemu sprzyja również duża wewnętrzna solidność i stateczność tych mam. Pociechy wiedzą, że zawsze mogą na nie liczyć. 

Kobiety te do macierzyństwa podchodzą rozsądnie i odpowiedzialnie. Matczyna intuicja podpowiada jej, by wychować dziecko tradycyjnie, bez ekstrawagancji, według zasad, które sprawdzały się u mamy i babci, a więc sprawdzą się także w kolejnym pokoleniu.  

Słabe strony, nad którymi należy pracować: 

Największe wady posiadaczek Księżyca w znaku Byku - to jest wygodnictwo, strach przed zmęczeniem  i koniecznością wydatkowania zbyt dużej ilości energii – zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej - mogą powodować odwlekanie macierzyństwa, a w skrajnych przypadkach nawet świadomą rezygnację z bycia z mamą.  Przyczynić może się do tego także nierzadkie przy tej konfiguracji hedonistyczne nastawienie  do  życia.  W tym przypadku czują one dobrze, że ewentualne  posiadanie potomstwa uniemożliwi im dobrą zabawę i nieograniczone zażywanie przyjemności, gdyż wiąże się z  poważnym samoograniczeniem i samodyscypliną, czego instynktownie raczej unikają. 

Ponieważ kobiety z Księżycem w Byku reagują na świat dość wolno i zdecydowanie wolą działać w swoim własnym wewnętrznym rytmie oraz potrzebują stosunkowo dużo komfortu i wypoczynku, wymogi oraz przeciążenie związane z obowiązkami macierzyńskimi, a także niejednokrotnie konieczność natychmiastowej przytomnej reakcji,  mogą całkowicie wytrącić je z tak koniecznej dla ich dobrego samopoczucia wewnętrznej harmonii i równowagi. Dzieje się tak zwłaszcza podczas opieki nad małym dzieckiem, ale i starsza latorośl w myśl przysłowia: „małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot” może przyczynić się do rozstroju nerwowego z powodu wybicia z osobistego rytmu i utraty tak potrzebnego im emocjonalnego spokoju.

Wychowywaniu dziecka nie pomaga również ich instynktowna ugodowość, spolegliwość i  dążenie do tego, by mieć „święty spokój”, zwłaszcza gdy syn lub córka okażą się dziećmi z tzw. mocnym charakterem. Z kolei naprawdę rozjuszone matki z Księżycem w Byku wykazują się niekiedy  ślepym uporem i determinacją wykluczającą zdrową elastyczność, byle tylko postawić na swoim, co może prowadzić do dyskomfortu emocjonalnego oraz do konfliktów z potomstwem.

Jako że matki te instynktownie nie lubią nowości i unikają zmian, niekiedy latami tkwią w utartym schemacie życia rodzinnego, który w ich mniemaniu bywa nie do ruszenia, nawet jeśli przestał już służyć bliskim i ich potrzebom. Mama do bólu przewidywalna, stateczna i wymuszająca określone zachowanie, bo tak było „od zawsze” i tak jest „normalnie”, co prawda uczy dziecko sprawnego funkcjonowania w określonych ramach,  może być jednak odbierana jako mama nudna, marudząca, jakby „nie z tej epoki” - jednym słowem nie będącą  dla dorastającego człowieka wzorcem osobowym godnym zainteresowania. 

 Naturalne przywiązanie do pieniędzy i rzeczy materialnych i zapewniające zaspokajanie podstawowych potrzeb dziecka, tak charakterystyczne dla Księżyca w znaku Byka, z jednej strony może spowodować nieświadome wpojenie mu postaw materialistycznych, a nawet  konsumpcjonistycznych.  Z drugiej zaś  strony wizja wydatków związanych z posiadaniem dzieci i wrodzona oszczędność przeradzająca się niekiedy w skąpstwo, mogą odstręczyć ją od powiększania rodziny.  

Księżyc w znaku Panny (a także Księżyc w aspekcie do Merkurego)

 

Zalety, które można wykorzystać:

Kobieta z Księżycem w znaku Panny jest wewnętrznie uporządkowana, co przekłada się na jej funkcjonowanie w roli mamy. Lubi, gdy w życiu rodzinnym i w domu panuje ład i porządek -  zarówno w sensie dosłownym  (ma być w nim  czysto i schludnie), jak i w odniesieniu do rytmu dnia oraz stylu życia, w którym obowiązuje pewien starannie opracowany schemat zapewniający dziecku duże poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności. 

Do macierzyństwa podchodzi świadomie i rozsądnie.  To, że dobrze czuje się, gdy ma wszystko pod kontrolą, przez co rozumie przede wszystkim odpowiednie zorganizowanie sobie życia i opracowanie dobrego planu działania,  ma duży wpływ na  sposób wypełniania przez nią zadań macierzyńskich.  Posiadanie dziecka oraz jego wychowywanie jest bowiem bardzo często dokładnie przemyślane i zaplanowane w najdrobniejszym detalu - także z uwzględnieniem planów awaryjnych „na wszelki wypadek”.    

Gdy  zostaje mamą, instynkt każe jej nieustannie analizować sytuację i czujnie obserwować swe dziecko, dzięki czemu jest w stanie wychwycić wszelkie nieprawidłowości i odchylenia od normy, a  następnie odpowiednio na nie zareagować.  Cały czas podświadomie chce się uczyć, jak być matką perfekcyjną, która zawsze staje na wysokości zadania. 

Do opieki nad  potomstwem podchodzi zdroworozsądkowo, praktycznie i racjonalnie, przy okazji  wpajając taki styl życia swemu potomstwu. Jest przy tym również bardzo odpowiedzialna i rzetelnie wypełnia zadania tradycyjnie związane z rolą matki i opieką nad dzieckiem. Nie odpuszcza sobie i nie idzie na łatwiznę, w czym pomaga jej fakt, że stosunkowo dobrze akceptuje rutynę i prozę życia związaną z rodzinnym kieratem oraz  instynktownie lubi służyć innym.  

Słabe strony, nad którymi trzeba pracować:

Dążenie do doskonałości przechodzące niekiedy w perfekcjonizm może powodować, że na drodze do wzorowego wypełniania matczynych zadań  „ginie” dziecko i jego prawdziwe potrzeby, zwłaszcza emocjonalne. Kobieta ta matczyne uczucia okazuje głównie przez usłużność i opiekowanie się, a nie przez ciepło czy  autentyczną bliskość. Ponadto ten sam perfekcjonizm powoduje niekiedy, że mama ta miewa zbyt duże wymagania i oczekiwania wobec syna bądź córki, co nieuchronnie prowadzi do nieporozumień i konfliktów z dzieckiem. 

 

Równie trudna dla pociechy może być pedanteria mamy oraz jej nadmierne zamiłowanie do planowania i  sterylnego wręcz porządku - nie tylko w mieszkaniu, ale i w codziennym życiu.   Przywiązanie do życia według schematu powoduje pewnego rodzaju sztywność wewnętrzną i uciążliwą dla dziecka rutynę, przez co może się ono czuć  zniewolone przez własną matkę. Powinna ona pamiętać, że  funkcjonowanie latorośli w świecie, gdzie jest co prawda bezpiecznie, lecz nie ma miejsca na spontaniczność i improwizację, niekoniecznie wyjdzie jej na dobre, gdyż nie nauczy syna czy córki naturalności  i odwagi oraz być może spowoduje lęk przed podejmowaniem ryzyka. 

Kobieta z Księżycem w Pannie ma niestety tendencję do stania się matką upierdliwą, wypytującą się, kontrolującą, wciąż udzielającą dobrych rad i nie pozostawiającą przestrzeni na prywatność i samodzielność. Czasami wręcz skrupulatnie planuje swemu potomkowi  życie na kilka lat do przodu. Co gorsza nierzadko wciąż narzeka, gdera, zrzędzi i martwi się na zapas. Ponieważ instynktownie widzi głównie trudności i przeszkody, często podcina skrzydła swemu dziecku i  wręcz „uziemia go” – przynajmniej duchowo. Inną wadą tej mamy, nad którą trudno jej zapanować, bywa krytykanctwo, które gasi dziecko i odbiera mu pewność siebie. 

Matka z Księżycem w Pannie może instynktownie egzekwować od dziecka chodzenie jak po sznurku i zaganiać go do wykonywania niekiedy zbyt wielu obowiązków. Bywa też i odwrotnie, gdy jej   nadmierna usłużność i zamiłowanie do krzątania się, spowodowuje, że to ona  będzie się  „trzęsła” nad dzieckiem, wyręczając go we wszystkim (bo przecież nikt nie zrobi tego tak dobrze i dokładnie jak ona). W efekcie zamiast tak cenionej przez nią pracowitości wykształci w dziecku lenistwo i wygodnictwo.  

Wewnętrzna pokora i skłonność do wycofywania się na drugi plan może również skutkować tym, że czuje się ona niedoceniona za swą mrówczą, tytaniczną pracę włożoną w wychowanie dziecka, które przyzwyczajone do obsługi  po jakimś czasie po prostu nie dostrzega już wielkiego poświęcenia matki.  

Księżyc w znaku Koziorożca (a także Księżyc w aspekcie do Saturna)  

Zalety, które można rozwijać:

Kobieta z Księżycem w Koziorożcu to macierzyństwa podchodzi bardzo poważnie i odpowiedzialnie. Często decyduje się na dziecko dopiero wtedy, gdy może mu zapewnić  jej zdaniem odpowiednie, czyli „książkowe” warunki, przez co rozumie także własne ustabilizowane życie prywatne i zawodowe. Może to powodować, że zostaje mamą stosunkowo późno, gdy ma już pewność, że to „ten”  właściwy moment i że w kwestii macierzyństwa wszystko jest pod kontrolą. 

Intuicyjnie czuje, że w procesie wychowawczym dużą rolę odgrywa dyscyplina, porządek i struktura nadawana życiu swego potomstwa. Woli pozostawiać niewiele miejsca na nieprzewidywalność, spontaniczność czy przypadek.  Ponieważ instynktownie wyczuwa ona również istnienie struktury i hierarchii społecznej, od małego uczy syna lub córkę umiejętności wpasowywania się w nią.  Dużą rolę w dzieciństwie dzieci tych mam odgrywa zatem  forma i norma, która z jednej strony ma przygotować  pociechy do życia w społeczeństwie, z drugiej zaś spowodować, że dziecko będzie dobrze ułożone, spokojne, że będzie przestrzegało zasad i bez zastrzeżeń wypełniało opracowane przez nią procedury postępowania, które spowodują, że „wyjdzie ono na ludzi”. 

Jako że sama jest z reguły osobą ambitną, zdeterminowaną w działaniu  i dążącą do celu, taki wzorzec postępowania, chcąc nie chcąc, wpaja swym pociechom. Swą wewnętrzną postawą pokazuje, że bez pracy nie ma kołaczy. Często dopinguje latorośl do  osiągania jak najlepszych wyników w nauce i nie szczędzi środków na pomoc w tym zakresie. 

Godna pozazdroszczenia jest także jej cierpliwość wobec dziecka i konsekwencja wychowawcza – dzięki nieugiętości egzekwuje od pociechy właściwe jej zdaniem postępowanie, w czym pomaga jej także instynktowna potrzeba i umiejętność zarządzania otoczeniem oraz narzucania swej woli, której trudno się sprzeciwić. Zresztą z tych ostatnich zdolności nie musi korzystać zbyt często, ponieważ stosunkowo łatwo jest jej stać się autorytetem dla swojego dziecka, gdyż w rolę taką  wchodzi w sposób naturalny.   

Słabe strony, nad którymi należy pracować:

Bywa, że kobieta z tą konfiguracją karierę zawodową stawia ponad życie rodzinne – wówczas  czekając na odpowiedni moment na przerwę w pracy i posiadanie potomstwa,  może nigdy świadomie nie zdecydować się na macierzyństwo. 

Właścicielki Księżyca w Koziorożcu do bycia mamą podchodzą z wielką, niekiedy nadmierną powagą. Zdarza się zatem, że  z powodu  strachu przed wielką odpowiedzialnością, z jaką utożsamiają macierzyństwo, w ogóle nie posiadają one potomstwa. Niekiedy także główną motywacją do powiększenia rodziny staje się opinia otoczenia, które naciska na wejście w rolę matki – wówczas  potomstwo pojawia się na świecie bez większego entuzjazmu z jej strony - głównie dlatego, że „wypada” je mieć, by wpisać się w normy społeczne i nie być wytykaną palcami.  

  

Księżyc w Koziorożcu daje inklinacje do bycia matką chłodną, mająca spore trudności z okazywaniem uczuć i serdeczności swemu potomstwu, przynajmniej w bezpośredni sposób. Woli one zachować bezpieczny dystans – także emocjonalny, gdyż nie przepada za przesadną bliskością czy spoufalaniem się z kimkolwiek. Musi zatem pamiętać, że dziecko może odbierać to jako wyniosłość i stworzenie muru, przez który nie sposób się przebić. 

 To również matka surowa i dyscyplinująca niemal na każdym kroku. Kobieta ta  zaprowadza bowiem w domu wojskowy niekiedy porządek i tzw. „zasady”, których trzeba rygorystycznie przestrzegać. Za najmniejsze odstępstwo od reguł należy się kara. Na pewno o wiele bliższe jest jej trzymanie dziecko w ryzach i tzw. spartańskie wychowanie niż rozpieszczanie dziecka, gdyż konsekwencji tego ostatniego bardzo się obawia. 

Do procesu wychowawczego podchodzi tradycyjnie, a nawet konserwatywnie. Wychowuje dziecko zgodnie ze starymi zasadami, które jej zdaniem sprawdzają się od pokoleń i które w związku z tym zdadzą egzamin i teraz. Jej dziecko ma być grzeczne i „normalne” nie tylko dlatego, że będąc mama, najlepiej czuje się ona w bezpiecznej strukturze, która nie może zostać zburzona, ale także ze względu na to, „co powiedzą inni”- zarówno o dziecku, jak i o jej wywiązywaniu się z roli matki. Instynktowny strach przed oceną otoczenia i możliwą kompromitacją każą jej dbać o matczyną reputację.  

Równie mocno jak  odstępstw od normy boi się skutków „pójścia na żywioł”. Ustalony przez nią schemat dnia bywa zatem nie do ruszenia, podobnie jak i  plany - obojętnie, czy  w ich stworzeniu uczestniczyło dziecko, czy też zostają mu one narzucone bez konsultacji, „dla jego dobra”, gdyż „mama wie lepiej”.  

Negatywne skutki może także przynieść jej naturalna skłonność do niewiary, pesymizmu, zamartwiania się i czarnowidztwa, zwłaszcza wtedy, gdy wysyła dziecku komunikaty - często podświadomie - by siedziało w kącie, nie wychylało się, nie próbowało niczego nowego, nie ryzykowało i nie naruszało „dobrego obyczaju”.