Jak korzystać z astrologii horarnej?– studium przypadku

🌟🌟🌟

astrologia horarna

Bardzo lubię astrologię horarną. Ten odkurzony niedawno przez miłośników astrologii klasycznej dział „królewskiej wiedzy” w okresie dominacji astrologii humanistycznej uchodził niemal za szarlatanerię. Nic dziwnego - w czasach, gdy idea term, upadków, wywyższeń i wygnań planet czy spalenia przez Słońce była praktycznie nieznana bądź traktowana jak zabobon, zasady astrologii horarnej musiały brzmieć jak dziwaczne „czary mary”. Niesłusznie, bo choć astrologia horarna ma w sobie coś z wróżbiarstwa, horoskop horarny pozwala uzyskać zaskakująco trafną i precyzyjną odpowiedź na pytania dotyczące zarówno naszych codziennych spraw, jak i zagadnień bardziej abstrakcyjnych (takich jak na przykład kwestie polityczne). Ponadto podczas pracy nad horoskopem pytaniowym najłatwiej chyba zrozumieć, na czym polega podstawowa astrologiczna zasada, która brzmi: „jak na górze, tak na dole”. 

W jaki sposób działa astrologia horarna?

Horoskop horarny sporządza się na datę, godzinę i miejsce, w którym astrolog zrozumiał zadane pytanie. Cała sztuka polega na odnalezieniu właściwych sygnalizatorów sprawy i zbadaniu ich kondycji oraz relacji zachodzących między nimi. W horoskopie horarnym liczą się właściwie 2-3 planety (oraz zawsze Księżyc) – to „aktorzy” uwikłani w sprawę, którzy odtwarzają przed astrologiem pewną fabułę obrazującą bieżącą sytuację i rozwój wypadków. Reszta planet jest w zasadzie nieistotna – skupiamy się tylko na opowieści snutej przez sygnifikatory. W astrologii horarnej - niezależnie od tego, czy ktoś jest zdeklarowanym zwolennikiem podejścia humanistycznego czy hołduje astrologii klasycznej - zawsze trzymamy się reguł  tej drugiej i dlatego w zasadzie nie bierzemy pod uwagę planet transaturnicznych – tj. Urana, Neptuna i Plutona, zaś władcami znaków są ich starzy władcy- od Słońca do Saturna włącznie.

Pułapki horoskopów pytaniowych

Korzystając z astrologii horarnej, trzeba uważać na pułapki, które zastawia na nas nasze ego lub też emocje wywoływane przez pytanie. Oto najczęstsze z nich:

⏪ PUŁAPKA 1 - Jesteśmy nadmiernie zaangażowani emocjonalnie w badaną sprawę -  wówczas analizując horoskop, trudno nam zachować obiektywizm, a w jego miejsce pojawia się myślenie życzeniowe i naginanie interpretacji do naszych oczekiwań 

⏪ PUŁAPKA 2 - Nie jesteśmy gotowi na odpowiedź, jakakolwiek by ona nie była. Z mojego doświadczenia wynika, że są pytania, których lepiej nie zadawać. I to nie tylko dlatego, że zgodnie z punktem pierwszym sami sobie najprawdopodobniej takiego kosmogramu nie zinterpretujemy prawidłowo, ale przede wszystkim dlatego, że to, co zobaczymy, może nas niepotrzebnie wystraszyć, zniechęcić czy w inny sposób  negatywnie wpłynąć na nasze podejście do interesującej nas sprawy   

⏪ PUŁAPKA 3 – szukamy sposobów na to, aby w pytaniu  jakość  „obejść” to, co dla nas z jakiś powodów trudne i zamiast jasno wyartykułować, o co nam  tak naprawdę w skrytości serca chodzi, zadajemy pytanie „nie wprost”, luźno powiązane z najważniejszą dla nas kwestią, licząc na to, że odpowiedź i tak padnie niejako „przy okazji” (np. zadanie pytania: „czy córka wyprowadzi się z domu”, podczas gdy w rzeczywistości chodzi nie tyle o wyprowadzkę, co o przetrwanie małżeństwa, które może się rozpaść po wyfrunięciu dzieci z gniazda)

Dlatego też należy zawsze zastanowić się, o co w istocie chcemy zapytać „gwiazdy” i właściwie sformułować pytanie. Takie kluczenie przy zadawaniu pytań utrudnia, a niekiedy wręcz uniemożliwia uzyskanie sensownej odpowiedzi – często wtedy widać, że horoskop  „wariuje”, dając do zrozumienia, że tak naprawdę „nie o to chodzi”.   

W jaki sposób interpretujemy horoskop horarny?

Pokażę to na przykładzie pytania, które zadałam 2 lata temu. Brzmiało ono następująco: 

Czy dostanę odpowiedź na moją propozycję artykułu do zamieszczenia w renomowanym tygodniku opiniotwórczym?

Kontekst zadania pytania

Jakiś czas przed zadaniem tego pytania zamarzyła mi się kariera dziennikarska. Napisałam więc tekst będący nawiązaniem i zarazem polemiką z artykułem zamieszczonym w tej gazecie. Pytanie brzmiało jak powyżej, jednak był to klasyczny przykład kluczenia i oszukiwania samej siebie. Nie liczyłam oczywiście na jakąkolwiek wiadomość, lecz na publikację mojego artykułu. Otrzymanie odpowiedzi miało być dla mnie równoznaczne z zaakceptowaniem mojego tekstu i opublikowaniem go na łamach tego tygodnika. Oto horoskop: 

 Dane: 21.07.2015 godz. 16.18 Warszawa 
 

Horoskop horarny: Czy dostanę odpowiedź od redakcji? 21.07.2015 godz.16.18

Ważność horoskopu horalnego

Po pierwsze – test na ważność horoskopu. Zawsze warto zbadać, czy horoskop horarny jest w jakiś sposób podobny do horoskopu urodzeniowego osoby pytającej. Dzieje się tak często w pytaniach naprawdę istotnych dla kwerenta. Jak było w tym przypadku? To niewiarygodne, ale ascendent horoskopu horarnego jest w jednostopniowej koniunkcji do mojego urodzeniowego MC (27 stopień Skorpiona) – a przecież sprawa dotyczy kwestii zawodowych i mojej „kariery”! Z moich doświadczeń wynika, że brak podobieństwa horoskopu pytaniowego do kosmogramu urodzeniowego nie unieważnia go, a w pytaniach o rzeczy bardziej błahe często wręcz w ogóle nie zachodzi. Z kolei zaistnienie punktów stycznych wydaje się podkreślać rangę i wagę badanego problemu dla osoby pytającej.

Poszukiwanie sygnifikatorów sprawy

Sygnifikatorem mojej osoby (czyli osoby pytającej) jest jak zawsze władca ascendentu – w tym przypadku Mars w Raku. No cóż - moja pozycja jako „początkującej dziennikarki” w zderzeniu z liczącym się tytułem jest raczej słaba, ale też nie beznadziejna (w końcu Mars w Raku jest „tylko” w upadku, a nie na wygnaniu). Mars jest w 8 domu. Zgodnie z regułami astrologii horarnej takie posadowienie pokazuje, że wydarzeniu towarzyszą silne emocje po stronie kwerenta. Tak też w istocie było – pojawił się  lęk przed tym, „co to będzie?” i czy aby nie ośmieszyłam się, wysyłając mój tekst do tak szacownego miejsca.

Sygnifikatorem wydawnictwa jest władca domu 9 (mając do wyboru dom  3 lub 9, wybrałam dom 9, gdyż jest to znaczące, wpływowe wydawnictwo kształtujące poglądy czytelników, poza tym  władca 3 domu będzie sygnifikatorem mojego artykułu), a więc jest to Słońce w Raku.  

Sygnifikator mojego artykuł jest z kolei władca domu 3 czyli Saturn w Skorpionie. Co ciekawe, jest on na ascendencie, czyli „we mnie” – to moje wypieszczone dzieło (tak na marginesie proces jego powstawania był naprawdę saturniczną robotą – widzimy więc, że horoskop faktycznie „opowiada”  nam właściwą historię).

Zarówno Słońce w Raku, jak i Saturn w Skorpionie są w tzw. peregrynum, a więc w pozycji neutralnej – czyli nie są ani szczególnie osłabione, ani tez wzmocnione.

Co się już wydarzyło, a co wydarzy w tej sprawie?

Próbując odtworzyć przebieg zdarzeń, zawsze badamy aspekty między sygnifikatorami - separacyjne pokazują, co się już wydarzyło, zaś aplikacyjne - o się dopiero wydarzy. I tak Saturn - czyli mój artykuł - tworzy separacyjny trygon ze Słońcem – wydawnictwem - czyli tekst fizycznie dotarł do redakcji. Nie mogę więc mieć wątpliwości, że go w ogóle nie otrzymali. 

Niestety na tym koniec dobrych wiadomości. Księżyc, który zawsze jest bardzo ważny, gdyż wskazuje na wydarzenia oraz pomaga ustalić czas ich wystąpienia,  właśnie wszedł do znaku Wagi i wyjątkowo długo nie utworzy żadnego aspektu. Ma do przemierzenia aż 18 stopni zanim dotrze do aplikacyjnej kwadratury z Marsem w Raku (czyli symbolicznie ze mną). To wskazuje na brak jakichkolwiek wydarzeń w terminie co najmniej ok. 2 tygodni. Poza tym i tak nie chodzi tu przecież o moje działanie, ale o reakcję ze strony wydawnictwa czy też „ruch”, w który zaangażowany byłby mój artykuł. Tymczasem Księżyc w ogóle nie utworzy aspektu z sygnalizatorem wysłanego tekstu (Waga i Skorpion nigdy nie tworzą że sobą żadnego klasycznego aspektu), co gorsza nie utworzy go również z sygnifikatorem wydawnictwa, który co prawda jest w końcówce Raka i dlatego teoretycznie mogłaby powstać kwadratura z Księżycem w Wadze, ale zanim do tego dojdzie, Słońce przejdzie już do znaku Lwa i potencjalny aspekt zostanie udaremniony.

Na dodatek także sygnifikator mnie samej – Mars w Raku -  również nie utworzy w najbliższym czasie żadnych aspektów – kwadratura do Księżyca i trygon do Saturna to melodia odległej przyszłości. Poza tym przecież znowu to nie ja mam kreować wydarzenia …

Określanie czasu wydarzeń

Zadając to pytanie, niestety nie zawęziłam okresu, w ciągu którego miałaby nadejść odpowiedź. Warto to robić, ponieważ określanie czasu wydarzeń jest zawsze dość trudne. Jednak w tym przypadku jest rzeczą oczywistą, że aby to miało sens, odpowiedź musiałaby nadejść szybko - w ciągu tygodnia, najdalej dwóch. Znając realia funkcjonowania dzisiejszych mediów, po tym czasie mój polemiczny tekst stanie się „odgrzewanym kotletem” i nikt już nie będzie zainteresowany jego upublicznieniem.

Werdykt

Jak już napisałam Słońce -  wydawnictwo wkrótce zmieni znak. Do tej pory jest w tym samym znaku i w tym samym żywiole co ja i co mój tekst (wszystkie trzy sygnalizatory są w znakach wodnych). Z tego wynika, że być może wpisałam się jakoś w oczekiwania wydawnictwa i być może tekst napisany został zgodnie z obowiązującą w tym momencie„linią” wydawniczą.

Niestety przejście Słońca do Lwa, gdzie będzie on w swoim władztwie, poważnie wzmacnia wydawnictwo, ale i oddala je zarówno ode mnie, jak i mojego artykułu, tworząc z nim układ kwadraturowy (Lew kwadratura Skorpion). Test wkrótce przestanie im pasować?

Na dodatek Saturn - czyli mój tekst -  jest w retro, z którego nie wyjdzie zbyt szybko -  może więc został odłożony, pominięty? W każdym razie ruch wsteczny na pewno osłabia moc jego oddziaływania na kolegium redakcyjne.

Co więcej, Merkury - naturalny sygnifikator tekstu i działalności pisarskiej - jest spalony przez Słońce (koniunkcja aplikacyjna). Słońce-wydawnictwo „nie widzi” tekstu? A może to ja wysłałam go, ignorując fakt, że jestem bez szans w morzu propozycji, które zapewne otrzymuje ono każdego dnia?

Jak należy się domyślić, żadnej odpowiedzi nie otrzymałam ;)